35 lat doświadczenia w produkcji mleka w proszku. Zbigniew Perski opowiada o swojej pracy

Zbigniew Perski, trafił do Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w 1987 roku, po skończeniu Wczesnej Akademii Rolniczej. Początkowo na staż, następnie rok spędził w wojsku.

– Gdy wróciłem, funkcjonował już nowy, potężny zakład przy ulicy Żeromskiego 16. Wówczas w pobliżu budowano bloki mleczarskie po to, aby ściągnąć pracowników. 5 stycznia 1989 roku zacząłem pracę w dziale proszkowni i jestem tam do dziś – wspomina.

– Do pracy przyjmował mnie wówczas pan Jacewicz. Mleczarnia przechodziła lepsze i gorsze chwile. Gdy wszedł tzw. Plan Balcerowicza 1 stycznia 1990 roku, zaczęły się problemy, ponieważ stopy procentowe poszły w górę. Mleczarnia była stawiana na kredyt, tak budowało się dawniej duże inwestycje. Dawniej zdarzały się takie sytuacje, że opłacało się wziąć kredyt i z procentów było sporo zysków, dziś jest to nie do pomyślenia.

Jak wspomina, powołano wówczas spółkę Mlecz dla części produkcyjnej. Mowa o wydziale proszkowni, wydziale miejskim oraz tych częściach zakładu, które były konieczne do funkcjonowania.

– Wszystkie inne obiekty typu biurowiec, sklep, oczyszczalnia ścieków, ośrodek wypoczynkowy – zostały przy mleczarni OSMie. Następnie firmę Mlecz wykupił Lacpol (01.04.1994 r.), a w 2019 roku Grupa Polmlek stała się większościowym udziałowcem w firmie Lacpol

Mleko w proszku możemy przechowywać bardzo długo – nawet 2 lata. I chociaż dział proszkownia jest dość starym obiektem, to w momencie budowania miała na tyle nowoczesne rozwiązania, że żadna nowa proszkownia nie wprowadziła nic bardziej innowacyjnego i z powodzeniem pracuje do dziś, będąc konkurencyjną i świetnie utrzymaną. Wszystko, dzięki zaangażowaniu załogi proszkowni i współpracy z działem technicznym wolsztyńskiego Lacpolu. Nasi pracownicy potrafią utrzymać instalację z końca lat 80tych w doskonałym stanie, czego wielu mleczarzy w Polsce nam zazdrości.

– Oczywiście nowe proszkownie są bardziej energooszczędne, mają całkowicie inne nowoczesne systemy sterowania tak, ale nic poza tym – mówi. - Wbrew pozorom, produkcja nie jest łatwa. Kiedyś na spotkaniu z ludźmi z branży mleczarskiej, jedna z dziennikarek podsumowała: „to pan tylko wodę z mleka odparowuje – to proste”. Uśmiechnąłem się i nie wyprowadzałam tej pani z błędu

Jak wyjaśnia nasz rozmówca, produkcję dzielimy na dwa etapy: zagęszczanie oraz właściwe suszenie. Pierwszy etap przeprowadza się na wyparce, drugi na wieży suszarniczej.

– W sumie musimy z produktu odparować bardzo dużo wody, mleko odtłuszczone składa się w 91 procentach z wody, a naszym celem jest, aby było jej do 4 procent w gotowym produkcie.

Proszek z Wolsztyna znalazł odbiorców również poza granicami kraju. W dziale pana Zbigniewa pracuje 20 osób na trzy zmiany. To zgrana załoga fachowców, większość operatorów zna instalację doskonale, bo pracuje tu od samego początku, brali udział jeszcze przy rozruchach.

Wolsztyński Lacpol, ma dziś dwie główne działy, właśnie proszkownię, którą zarządza Pan Zbigniew i tzw. dział B2, w którym produkowane są wyroby mleczne, jak twarogi, maślanki, mleko UHT i mleko świeże.

Mieszkańcy Wolsztyna i okolic mogli zauważyć w lokalnych sklepach brakuje części produktów z mleczarni, do których byli dotąd przyzwyczajeni. Co nie znaczy, że zniknęły one w ogóle - zmieniły się ich etykiety i pochodzenie. Warto pamiętać, że to nadal lubiane przez mieszkańców wyroby, ale produkowane w innych zakładach Grupy Polmlek, które specjalizują się w poszczególnych wyrobach na światową skalę.