Paraolimpiada 2020. Sukces Mateusza Surwiło w Tokio! Awansował do półfinału w kajakowym sprincie

Czwartek, 2 września to kolejny dzień zmagań na paraolimpiadzie w Tokio. Mateusz Surwiło obecnie zawodnik Start Zielona Góra, ale wychowanek Zrywu Wolsztyn awansował do finału w kajakowym sprincie w klasie KL3. W eliminacjach zajął czwarte miejsce 43.373 sekund. Zwyciężył Ukrainiec Serhi Yemelianov - 40.776 sekund, drugie miejsce zajął Caio Ribeiro de Carvalho z Brazyli (41.687 sekund), a trzecie Tom Kierey (42.098 sekund) z Niemiec.

- Jestem z siebie bardzo zadowolony. Dziś odpoczywam przed jutrzejszym półfinałem

- powiedział w rozmowie z nami. Dodajmy, że w tej dziedzinie sportu w Tokio startują jeszcze dwie Polki - Kamila Kubas, która zajęła drugie miejsce w wyścigu eliminacyjnym sprintu kajakowego na 200 metrów kobiet w klasie KL2 i awansowała do półfinału oraz Katarzyna Kozikowska, która również awansowała do półfinału. Była druga w wyścigu eliminacyjnym sprintu kajakowego kobiet na 200 metrów w klasie KL3.

Przypomnijmy, że od 27 sierpnia Mateusz Surwiło jest w Tokio. Pozostanie tam do 5 września. Eliminacje zaplanowano na 2 września, finały i półfinały - drugiego dnia około 3 w nocy czasu polskiego. Pochodzący z Wolsztyna kajakarz podczas Pucharu Świata w Szeged na Węgrzech zajął w finale KL3 200 m szóstą lokatę i tym samym zakwalifikował się do Igrzysk Paraolimpijskich w Tokio. Dla sportowca to z pewnością spełnienie marzeń, ale też spore wyzwanie.

Zapytany o przygotowania stwierdza, że najwięcej czasu poświęca cały czas na jak najlepsze przesuniecie łódki, zatem dwie jednostki treningu dziennie są wykonywane w wodzie, trwają co najmniej godzinę.

- Do tego oczywiście utrzymane jednostki treningowe siłowe oraz tlenowe na rowerze plus rozciąganie. Oczywiście im bliżej startu, tym objętość tego wszystkiego się zmniejsza

- tłumaczy nasz rozmówca.

Jak przyznaje kajakarz, kwalifikację do igrzysk zdobył wyłącznie dzięki swojej ciężkiej pracy i oczywiście trenera. Przygotowania trwały od 2017 roku.

- Jedym z marzeń był sam start w Tokio. W końcu z prawie pięćdziesięciu państw wystartuje tylko dziesięć, więc być wśród tej dziesiątki to już jest wyczyn. Głównym celem jest oczywiście medal

- zauważa. Z pewnością spełnianie marzeń, wyzwania mogą wywołać szereg różnych emocji. Jakie towarzyszą Mateuszowi?

- Tak jak już kiedyś wspominałem, na ten moment nie stresuję się i nie zastanawiam nad czymś, nad czym nie mam wpływu. Przychodzę, robię swoje i wychodzę. Cel jest jeden: jak najlepszy start w Tokio i medal. Start, po którym będę z siebie dumny, po którym usiądę i powiem sam sobie: "dobra robota, dałeś z siebie 200 procent"

- podkreśla.